ஏர் ரேஜ் (air rage) தேவையா?

சமீபத்தில் பத்மா அர்விந்த் அவர்களின் பதிவில் குடியினால் ஏற்படும் மன உளைச்சல் மற்றும் மற்ற பிரச்சனைகளைப் பற்றி பேசி இருந்தார்கள். பல நாட்களாக மனதை உருத்திக் கொண்டிருந்த ஒரு சிந்தனை அதைப் படித்தவுடன் மீண்டும் தலைத் தூக்கியது.

காலத்திற்கு ஏற்றார்போல் மனிதர்களின் மன உளைச்சல்களுக்கும், கோபதாபங்களும் பல பெயர்கள் நிலவுகின்றன (சந்திரமுகியும், அந்தியனும் பார்த்த பிறகு காலையில் 'வள்'ளென்று விழும் பாஸ் மாலையில் சிரித்தால், "நிச்சயம் MPD தான்" என்று சொல்லத் தோன்றும்). நாம் கேள்விப்பட்டிருக்கும் மற்ற சில சொற்கள் ரோட் ரேஜ், ஏர் ரேஜ்.

என்னை மிகவும் எரிச்சலைடைய செய்த விஷயம் ஏர் ரேஜ். விமானத்தில் ஒரு இடத்திலிருந்து இன்னோரு இடத்திற்கு செல்ல தான் கட்டணம். சில மணி நேரங்கள் சாப்பிடாமல் இருக்க முடியாது. சாப்பாடு கொடுங்கள், நியாயம். எதற்கு விதவிதமான மது பானங்களை ஊற்றி ஊற்றிக் கொடுக்கிறீர்கள்? அது என்ன அத்தியாவசிய தேவையா? ஒரு மனிதனால் சில மணி நேரங்கள் குடிக்காமல் இருக்க முடியாதா? அளவுக்கு அதிகமாக குடித்து விட்டு கலாட்டா பண்ணும் ஒருவனால் எல்லா பயணிகளுக்கும் அல்லவா ஆபத்து. அந்த மாதிரி ஒரு சூழலை உருவாக்குவது உச்சக் கட்ட பொறுப்பற்ற ஒரு வேலையாக எனக்கு தோன்றுகிறது. ஒரு குடிகாரனால் நம் பயணம் பாதிக்கப்பட வேண்டுமா? 'மது பானங்கள் serve பண்ணக் கூடது' என்று Airlines மீது யாராவது வழக்கு தொடுத்தால் நன்றாக இருக்கும்! விமானங்களில் புகைப் பிடிப்பதை தடுப்பதை விட குடியை தடுப்பது இன்னும் முக்கியமாக எனக்குத் தோன்றுகிறது.